2 / 26
ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
5
ΞΕΝΟΦΩΝ
1. Η πολιτική των τριάκοντα
Oƒ d tri£konta Åršqhsan m n ™peˆ t£cista t¦ makr¦
te…ch kaˆ t¦
perˆ tÕn Peirai© kaqVršqh
·
aƒreqšntej d ™f
'
úte suggr£yai nÒmouj
,
kaq
'
oÛstinaj politeÚsointo
,
toÚtouj m n ¢eˆ œmellon suggr£fein te kaˆ
¢podeiknÚnai
,
boul¾n d kaˆ t¦j ¥llaj ¢rc¦j katšsthsan æj ™dÒkei
aÙto‹j
.
–Epeita prîton m n oÞj
p£ntej Édesan ™n tÍ dhmokrat…v ¢pÕ
sukofant…aj zîntaj kaˆ to‹j kalo‹j
k¢gaqo‹j bare‹j Ôntaj
,
sullamb£nontej ØpÁgon qan£tou
·
kaˆ ¼ te boul¾ ¹dšwj
aÙtîn
kateyhf…zeto o† te ¥lloi Ósoi sunÇdesan ˜auto‹j m¾
Ôntej toioàtoi oÙd n
½cqonto
.
Ξενοφῶντος, Ἑλληνικά, Β, ΙΙΙ, 11-13
ἐπεί τάχιστα:
αμέσως μόλις, ευθύς
ως (Π. 95α.Α.2).
καθαιρῶ
(+αιτ.): κατεβάζω,
κατεδαφίζω, καταστρέφω,
καταργώ, διαλύω.
ἐφ΄ ᾧτε... νόμους:
συμπερασματική πρόταση που
δηλώνει όρο ή συμφωνία (Π. 79.1).
ἀποδείκνυμι:
επιδεικνύω,
φανερώνω, δημοσιεύω /
αποδεικνύω, διορίζω, κάνω.
ἀρχή:
έναρξη, αρχή, εξουσία,
άρχοντας.
οὕς... ὄντας:
αναφ. προσδ.
πρόταση ως αντικείμενο στο
ὑπῆγον
(Π. 98.4.β)
βαρύς
,
εῖα
,
ύ:
βαρύς, φορτικός,
ενοχλητικός.
ὑπάγω:
υποτάσσω / (δικ. όρος)
καταγγέλλω (Π. 54α.3).
σύνοιδα:
Π 132.3.
2. Ρήξη Κριτία και Θηραμένη
Tù m n oân prètJ crÒnJ Ð Krit…aj tù Qhramšnei Ðmognèmwn te kaˆ
f…loj Ãn
·
™peˆ d aÙtÕj m n propet¾j Ãn ™pˆ tÕ polloÝj ¢pokte…nein
,
¤te